ردپای انسانی در خشکاندن زنده رود / نگاه ملی به حوضه زاینده رود نیست
تاریخ انتشار: ۲۶ آذر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۳۵۱۰۸۳
عاطفه علیان - زاینده رود، زرینه رود و یا زنده رود نام‌های آشنایی از رودخانه‌ای است که میلیونها سال از سرچشمه تا تالاب بین‌المللی گاوخونی جریانی دائمی داشته است و در فصول و ماه‌های پربارش، آب فراوانی را به صورت سیلابی وارد تالاب گاوخونی کرده و ضمن سیراب سازی این حوزه، خوان گسترده‌ای برای انواع جانداران، زیستمندان و انسان‌ها فراهم می کرده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
پس از احداث سد زاینده‌رود در سال ۱۳۴۹ سیلابها کنترل و آب موجود صرف توسعه جمعیت، کشاورزی و صنعت شد. در طول این سال‌ها اگرچه چند طرح انتقال آب از سرشاخه‌های کارون و دز به اسم زاینده‌رود منتقل شده‌است ولی وزارت نیرو بسیار بیش از آبی که منتقل کرده از زاینده‌رود تخصیص داده‌است؛ این انتقال‌ها در عمل نه تنها آبی برای زاینده رود نداشت بلکه روز به روز بحران کمبود آب حوضه افزایش یافت! تا جایی که سال ۷۸ و همزمان با انتقال آب به یزد، اصفهان برای اولین بار با بستر خشک زاینده‌رود مواجه شد.
این روزها نه زاینده رود حال و روز خوشی دارد؛ نه کشاورانی که کشت پاییزه آنها به دلیل بستن زود هنگام سد، قربانی برداشت‌های غیرقانونی بالادستی شده است، تالابی که دود خشک شدن و تبدیل شدن آن به کانون گرد و غبار فقط در چشمان مردم اصفهان نخواهد نشست و همه شهرهای کشور را تحت تأثیر قرار خواهد داد و نه نصف جهانی که به دلیل باز و بسته شدن مکرر جریان زنده رود در خطر فرونشست زمین و تاریخ از میان رفتن هزاران سال تاریخ و فرهنگ قرار گرفته است؛ مسئولان وزارت نیرو نیز هر روز بر پایبندی قول‌های دیرین خود یعنی جبران حق آبه کشاورزان که سالهاست به شهرهای دیگر تخصیص یافته تاکید می‌کنند اما خبری از اجرای طرح‌های آبی نیست؛ غیر از جمع شدن قول‌های کاغذی بر روی هم چیزی عاید مردم اصفهان و کشاورزان نشده است.
قول‌های مکرر وزارت نیرو و عدم بهره برداری از طرح کوهرنگ ۳
منیره کرباسچی، در گفت گو و با خبرنگار خبرآنلاین با اشاره به عدم بهره برداری از طرح کوهرنگ۳ اظهار داشت: طبق شواهد، قرار بود در ابتدا طرح کوهرنگ ۳ به بهره‌برداری برسد و سپس آب به یزد منتقل شود تا کمبود آب در زاینده‌رود ایجاد نشود اما هنوز پس از گذشت بیش از ۲۰ سال، تنها تونل این طرح تکمیل شده‌است و پیشرفت سد آن هنوز به ۵۰ درصد هم نرسیده‌است!
این فعال محیط زیست افزود: متأسفانه حتی پس از انتقال آب به یزد و خشک شدن زاینده‌رود برای اولین بار، باز هم بارگذاری‌های جدید متوقف نشد!
ممنوعیت بارگذاری جدید بر زاینده‌رود توسط شورای عالی آب به عنوان بالاترین مرجع سیاستگذاری مدیریت منابع آب کشور نیز نتوانست زاینده‌رود را از تهدید بارگذاری‌های جدید نجات دهد و توسعه کشاورزی و باغات در بالادست زاینده رود در هر دو استان افزایش یافت
وی با اشاره به اینکه توسعه جمعیت و صنعت در پایین دست و انتقال به کاشان و نائین از چالش‌های اساسی حوضه گاوخونی است، تصریح کرد: توسعه کشاورزی در بالادست سد زاینده‌رود در هر دو استان اصفهان و چهارمحال و بختیاری موجب کاهش بخش قابل توجهی از ورودی به سد زاینده‌رود شده است.
تصویب ممنوعیت بارگذاری جدید بر زاینده‌رود توسط شورای عالی آب به عنوان بالاترین مرجع سیاستگذاری مدیریت منابع آب کشور نیز نتوانست زاینده‌رود را از تهدید بارگذاری‌های جدید نجات دهد و توسعه کشاورزی و باغات در بالادست زاینده رود در هر دو استان افزایش یافت.
مصوبات ۹ ماده‌ای شورای عالی آب، مرهمی بر دردهای کهنه زاینده رود نشد
این فعال محیط زیست اضافه کرد: در دیماه ۱۳۹۲ شورای عالی آب به عنوان بالاترین مرجع سیاستگذاری مدیریت منابع آب کشور مصوباتی را برای رفع مشکلات زاینده رود تصویب کرد که به عنوان مصوبات ۹ ماده‌ای معروف شد و قرار بود نسخه‌ی جامعی باشد برای رفع دردهای کهنه این حوضه آبریز که یکی از بندهای آن ممنوعیت هرنوع بارگذاری جدید بر زاینده‌رود بود، و این ممنوعیت حتی طرح‌هایی که مجوز و تخصیص از قبل نیز داشته‌اند ولی هنوز به مرحله بهره‌برداری نرسیده‌اند را نیز شامل می‌شد.
کرباسچی با اظهار تأسف شدید از عدم اجرایی شدن مصوبات قانونی در حوضه زاینده رود گفت: متأسفانه تصویب این ممنوعیت توسط شورای عالی آب نیز نتوانست زاینده‌رود را از تهدید بارگذاری‌های جدید نجات دهد و توسعه کشاورزی و باغات در بالادست زاینده رود در هر دو استان افزایش یافت.
وی افزود: در این مدت نیز مسئولان تنها توجیهی که برای خشکاندن زاینده‌رود داشتند و تنها پاسخشان به کشاورزان و دیگر شهروندان اصفهان، خشکسالی و اجرایی نشدن کوهرنگ ۳ و بهشت‌آباد و حواله دادن جریان دائمی زاینده‌رود و برطرف شدن تمامی معضلات حوضه به تأمین آب بیشتر بود.
این فعال محیط زیست به بارش‌های دور از انتظار در سال ۹۷-۹۸ گریزی زد و گفت: در چنین شرایطی تنها رحمت الهی بود که اصفهان را از خشکسالی دائمی و نابودی حیات تاریخی که در آن شرایط سخت همه کارشناسان پیش بینی می‌کردند نجات داد؛ سال آبی ۹۸-۹۷ از لحاظ بارش استثنایی بود و حدود یک و نیم برابر یک سال نرمال بارندگی را به ارمغان آورد و موجب شادی کشاورزان و دوستداران زاینده‌رود شد.
وی بیان داشت: بارش‌های مناسب به حدی بود که حجم ورودی به سد زاینده‌رود به ۱۹۵۰ میلیون مترمکعب رسید در حالی که میانگین بلندمدت ورودی به سد ۱۳۸۰ میلیون مترمکعب است؛ یعنی حتی بیش از پیش بینی آورد آب از کوهرنگ سه و بهشت‌آباد، به حجم ورودی سد افزوده شد!
بارش‌های استثنایی نتوانست جلوی خشکاندن غیر قانونی زاینده‌رود را بگیرد
کرباسچی به سال پربارش گذشته هم اشاره‌ای کرد و افزود: این افزایش حجم ورودی در سال آبی ۹۹-۹۸ نیز تکرار شد و یک هزار و ۴۵۰ میلیون مترمکعب آب وارد سد زاینده‌رود شد اما متأسفانه حتی بارش‌های استثنایی نیز نتوانست جلوی خشکاندن غیر قانونی زاینده‌رود را بگیرد و باز هم در فواصل بین دو کشت کشاورزان، زاینده‌رود اجازه جریان یافتن نداشت!
وی به بارش‌های استثنایی و ورود حجم بالای آب به سد زاینده‌رود اشاره‌ای داشت و گفت: این بارشها تلنگری بود برای فعالان زاینده‌رود و محیط‌زیست و سوالات و ابهامات زیادی ایجاد کرد که چگونه قرار است زاینده‌رود با اجرای کوهرنگ۳ و بهشت‌آباد جریان دائمی داشته باشد وقتی که با آبی بیش از آن، باز هم زاینده‌رود غیرقانونی خشکانده شده است؟!
این فعال محیط زیست گفت: وقتی مطابق قانون حق آبه محیط‌زیست بر بخش صنعت و کشاورزی دارای اولویت است؛ با کدام قانون و استدلال دبی خروجی از سد در مواقعی به میزان بالای ۹۰ و ۱۰۰ مترمکعب می‌رسد و در مواقعی دیگر زاینده‌رود از بعد از سد چم‌آسمان به طور کامل خشکانده می‌شود؟! در حالی که کل حجم ورودی به سد در یک سال نرمال ۱۳۸۰ میلیون مترمکعب بوده و دبی متوسط حدود ۴۷ مترمکعب برثانیه است.
چگونه با وجود ممنوعیت بارگذاری بر حوضه زاینده‌رود باز هم شاهد اجرای طرح‌های انتقال بین حوضه‌ای از زاینده‌رود به خارج از حوضه هستیم؟! آن هم زمانی که شاهد توقف طرح کوهرنگ سه و بهشت‌آباد برای جبران بخشی از تخصیص‌های بی‌رویه وزارت نیرو از زاینده‌رود هستوی افزود: سوال دیگر این است که چگونه با وجود ممنوعیت بارگذاری بر حوضه زاینده‌رود باز هم شاهد اجرای طرح‌های انتقال بین حوضه‌ای از زاینده‌رود به خارج از حوضه هستیم؟! آن هم زمانی که به دلیل مخالفت‌های اجتماعی و مشکلات اجرایی، پیشبرد طرح‌های انتقال آب با مشکلات و کندی زیادی همراه است و شاهد توقف کوهرنگ سه و بهشت‌آباد برای جبران بخشی از تخصیص‌های بی‌رویه وزارت نیرو از زاینده‌رود هستیم!
انتقال آب از حوضه بحران زده زاینده رود به بن - بروجن مجاز، انتقال آب از کارون پرآب غیرقانونی؟!
کرباسچی ادامه داد: چرا برای اجرای طرح انتقال از زاینده‌رود به محور بن_بروجن، انتقال بین حوضه‌ای فاقد اشکال و ممنوعیت می‌شود؛ در حالی که از یک حوضه بحران زده و کم‌آب، قرار است به حوضه پرآب کارون که منابع غنی زیادی برای تأمین آب وجود دارد؛ آب منتقل شود؟!
وی افزود: وجود این تناقضات و قانون‌شکنی‌ها در برخورد مسئولان با زاینده‌رود، جمعی از فعالان محیط‌زیست و دوستداران زاینده‌رود را بر آن داشت که علاوه بر تنظیم شکایت در دیوان عدالت اداری و ارسال نامه نگاری‌های متعدد به مراجع ذی ربط اعم از دادستانی و غیره طوماری‌هایی تنظیم و در معرض حمایت‌های مردمی در قالب امضاهای اینترنتی قرار دهند تا مطالبات قانونی و به حق خویش را به گوش مسئولان برسانند.
وی درباره این طومار «درخواست پایداری جریان زاینده رود» توضیح داد و افزود: در یکی از طومارها که در ۱۸ مهرماه ۹۷ بر روی سایت قرار گرفت و تا کنون بیش از ۹۲ هزار امضا جمع‌آوری کرده، توقف بارگذاری‌های جدید بر زاینده‌رود از جمله بن_بروجن درخواست شده و در طومار دیگری نیز که در ۳ مهرماه ۹۹ تنظیم و تا کنون بیش از ۵ هزار امضا شده است، اولویت بخشی به حق آبه محیط‌زیست بر بخش صنعت و کشاورزی را از مسئولان مطالبه کرده و درخواست شده است با رهاسازی تنها ۴۰ میلیون مترمکعب از سد زاینده‌رود، در سال آبی جدید در زاینده رود جریانی حداقلی تا شروع بارشها حفظ شده و بیش از این به اکوسیستم رودخانه و محیط‌زیست و حیات اصفهان ضربه وارد نشود.
حاکمیت قانون بر مدیریت حوضه آبریز زاینده رود، مانعی بر افزایش بحران‌های محیط زیستی
این فعال محیط زیست ابراز امیدواری کرد: مسئولان به این مطالبه بر حق و قانونی پاسخ مناسب داده و با حاکمیت قانون و تدبیر بر مدیریت حوضه آبریز زاینده رود، از افزایش بحران‌های محیط زیستی و اجتماعی جلوگیری کرده تا شاهد زاینده رودی همیشه زنده باشیم.
زاینده‌رود، بزرگترین و تنها رودخانه دائمی فلات مرکزی ایران و شاهرگ حیات اصفهان است؛ در سال‌های اخیر و به ویژه از اواخر دهه هفتاد تا کنون، عوامل انسانی باعث شده است که حوضه زاینده‌رود وارد تنش شدید آبی شده و تنها رودخانه دائمی فلات مرکزی ایران به رودخانه‌ای فصلی تبدیل شود.
با نگاه به تابلوی منابع و مصارف آبی حوضه زاینده‌رود، حتی با بهره گیری از آوردآب پروژه‌های کوهرنگ سه و بهشت آباد، ۴۰۶ میلیون مترمکعب کسری آب وجود دارد ولی اکنون و با وجود اینکه این دو پروژه به بهره‌برداری نرسیده است، در جدول منابع و مصارف وزارت نیرو جزو منابع حوضه زاینده‌رود در نظر گرفته شده که شاهد کمبود ۷۷۶ میلیون مترمکعب آب در این حوضه هستیم.
شاهرگ حیاتی اصفهان؛ تنها قربانی کمبود منابع آبی
در این ارتباط یک دیگر از فعالان محیط زیست در گفت و گو با خبرنگار خبرآنلاین اظهار داشت: توجه به این نکته ضروری است که تابلوی منابع آب حوضه زاینده‌رود بر اساس بارش‌های نرمال نگاشته شده است؛ اما تابلوی مصارف این گونه نیست و هرگاه با کمبود منابع روبه رو می‌شوند از حقابه محیط‌زیست رودخانه زاینده‌رود و تالاب گاوخونی می‌زنند و این شاهرگ حیات اصفهان را از جریان می‌اندازند.
امیرحسین شعبانی ادامه داد: تا زمانی که تعادلی بین منابع و مصارف در این حوضه برقرار نباشد متأسفانه شاهد از میان رفتن حیات زیست محیطی زاینده رود و در نتیجه نتایج و صحنه‌های ناراحت کننده‌ای مانند مرگ هزاران ماهی، بی پناهی مرغان مهاجری که قرن‌ها زاینده رود مقصد هجرت آنها بوده است، پایین رفتن بیش از حد سفره‌های آب زیرزمینی و خطر فرونشست زمین و آسیب به بناهای تاریخی، تبدیل زاینده رود و تالاب به کانون گرد و غبار و هزاران مشکل دیگر مانند تغییرات شدید آب و هوایی اصفهان، بیکاری مردمی که سال‌ها حیات آنها به رودخانه بستگی داشته و افسردگی مردم اصفهان خواهیم بود؛ در حالی که اگر قانون میان انسان و طبیعت حکمرانی کند هرگز شاهد فجایع زیستی کنونی در این حوضه نخواهیم بود.
اگر به آئین نامه نحوه حفاظت، احیا و مدیریت تالاب‌های کشور و آئین‌نامه جلوگیری از تخریب و آلودگی غیرقابل جبران تالاب‌ها که حق‌آبه محیط زیستی را پس از شرب در اولویت و مقدم بر صنعت و کشاورزی دیده است و قوانین توزیع عادلانه آب پایبند بودند هیچگاه شاهد خشکاندن زاینده‌رود نبودیمحیات بیش از ۵ میلیون نفر در گرو زاینده رود همیشه جاری
عضو جمعیت امید دوستداران زاینده رود با اشاره به اینکه در دو سال آبی گذشته بیش از سه هزار و ۳۰۰ میلیمتر بارندگی در سرشاخه‌های زاینده‌رود و حدود سه میلیارد مترمکعب حجم ورودی آب به سد زاینده‌رود را داشته‌ایم، تصریح کرد: متأسفانه در اثر فقر مدیریت در این حوضه شاهد آنیم که اکنون تنها کمتر از ۱۲ درصد سد زاینده‌رود آب دارد و بهتر است بگوییم بیش از ۸۸ درصد سد زاینده رود که حیات بیش از پنج میلیون انسان گرو آن است خالی است.
وی اضافه کرد: اگر به آئین نامه نحوه حفاظت، احیا و مدیریت تالاب‌های کشور و آئین‌نامه جلوگیری از تخریب و آلودگی غیرقابل جبران تالاب‌ها که حق‌آبه محیط زیستی را پس از شرب در اولویت و مقدم بر صنعت و کشاورزی دیده است و همچنین به مواد ۱۵۸ و ۱۵۹ قانون مدنی که در دوره ششم قانون‌گذاری مجلس شورای ملی در تاریخ ۱۳۰۷/۲/۱۸ به تصویب رسید و همچنین به قوانین توزیع عادلانه آب و دیگر قوانین جاری کشور تمکین و حکمرانی صحیح و مدیریت یکپارچه را دنبال می‌کردیم، هیچگاه شاهد خشکاندن زاینده‌رود نبودیم.
شعبانی تاکید کرد: باید به این حوضه با نگاه ملی دیده شود و متوجه باشیم که تهدید حیات زاینده‌رود و بی توجهی به معضلات این حوضه به واقع یعنی تهدید تمدن ایران زمین و اثرات مخرب نابودی آن از هر جنگی در طول تاریخ نیز برای کشور مخرب‌تر است و تبعات ویرانگر آن غیر قابل جبران خواهد بود.
نگاه‌های تبعیض آمیز و استانداردهای دوگانه در مواجهه با دو بحران کم آبی در کشور
وی افزود: ضرورت دارد، دولت با درایت و به فوریت، نگاه‌های تبعیض آمیز و استانداردهای دوگانه در برخورد با دو بحران «کم آبی دریاچه ارومیه» و «نابودی زاینده‌رود» را کنار بگذارد و با اجتناب نمودن از انتقال آب خارج از ظرفیت زاینده‌رود و منابع آبی محدود استان اصفهان به خارج از حوضه که در زیر نقاب دروغین «انتقال صرفاً برای شرب» انجام می‌شود اما در عمل به منظور توسعه ناپایدار صنعتی و حتی کشاورزی آن مناطق صورت می‌گیرد، حیات دوباره را به زاینده‌رود و استان اصفهان برگرداند و از تبعات این بحران ویرانگر پیشگیری کند.
زاینده رود در طول تاریخ، یک شریان تعادل بخش زیست محیطی، منشأ اسکان جمعیت و زمینه ساز شکل گیری تمدنی بوده که افتخار آن به همه مردم ایران و جهان تعلق دارد. احیای مجدد این شریان حیاتی در فلات مرکزی کشورمان یک ضرورت ملی و نیازمند تدبیر و عزم جدی است.
عوامل متعدد بحرانی کردن وضعیت زاینده رود
یک فعال محیط زیست دیگر در گفت و گو با خبرنگار خبرآنلاین به عوامل متعدد در بحرانی کردن وضعیت زاینده رود اشاره‌ای کرد و اظهار داشت: شاید بتوان گفت از کلیدی ترین عوامل بحران حوضه زاینده رود، قانون استانی کردن منابع آبی است که مدیریت یکپارچه زاینده رود را بهم ریخت و سر آغاز شروع بحث‌های قومیتی و کشمکش بدون در نظر گرفتن پایداری و به هم پیوستگی رودخانه شده است.
طاهره دادخواه افزود: موضوع مهم دیگر در عملکرد بسیار اشتباه وزارت نیرو است که هماهنگی بین میزان منابع آب و مقدار مصارف آن برای این حوضه را در نظر نگرفته و تخصیص آب بدون پشتوانه واقعی داده است، که نتیجه آن خشکاندن زاینده رود و تخریب این اکوسیستم و بسیاری از تبعات دیگر آن بوده است.
مدیریت یکپارچه حوضه زاینده رود و اجرای مصوبات شورای عالی آب چاره ساز مشکلات زاینده رود است
این فعال محیط زیست با اشاره به اینکه مشکل زاینده رود تنها بحث‌های هیدرولوژیک و فیزیکی نیست، گفت: باید مدیریت وحکمرانی همه جانبه وجامع در این زمینه برقرار شود واز لحاظ اجتماعی وچه از لحاظ اقتصادی وچه از لحاظ محیط زیستی وهمچنین فرهنگی دراین ارتباط برنامه ریزی شود و اولین قدم مدیریت یکپارچه برای زاینده رود باشد و بعد از آن ارتباط عمیق و اصولی با ذی نفعان و مشارکت دادن آنها در برنامه‌ریزی‌ها است که می‌تواند در قالب یک ستاد احیا برای زاینده رود باشد، هم چنین اجرای مصوبات شورای عالی آب می‌تواند بخشی از معضلات را برطرف کند.
اما مدیریت استان راه حل این روزهای خشک و تار زاینده رود را در ساماندهی آن می‌داند؛ ساماندهی ای که در این سال‌ها فراز و نشیب کم نداشته و توسط صنف کشاورزی با بودجه شرکت آب منطقه‌ای اصفهان دنبال شد و شنیده‌ها حاکی از واگذاری مجدد ساماندهی زاینده رود به همین صنف کشاورزی در آینده نزدیک است.
تنها راه حفظ پایداری جریان زاینده رود ساماندهی آن است
در این ارتباط حجت الله غلامی معاون هماهنگی امور عمرانی استانداری اصفهان در گفت و گو با خبرنگار خبرآنلاین اظهار داشت: تنها راه حفظ پایداری جریان زاینده رود ساماندهی آن است.
حجت الله غلامی با مهم دانستن ساماندهی رودخانه زاینده رود در بهینه مصرف شدن آب و حفظ پایداری رودخانه تصریح کرد: در سال‌های گذشته بخشی از مسیر زاینده رود ساماندهی شده است و با هماهنگی‌های انجام شده اعتبار ۵۰۰ میلیارد ریال برای این کار تخصیص داده است که با تعیین پیمانکار، ساماندهی در رودخانه زاینده رود ادامه پیدا می‌کند.
وی اشاره‌ای هم به تأمین آب در حوضه زاینده رود داشت و گفت: با توجه به میزان مصرف آب در بخش‌های مختلف اعم از شرب، کشاورزی و صنعت و میزان محدود منابع لازم است که کسری منابع موجود با اجرای پروژه‌های در دست، جبران شود.
وی به حقابه های محیط زیست که دغدغه این روزهای مردم اصفهان شده است هم پرداخت و اظهار داشت: جریان رودخانه زاینده رود علاوه بر تأمین نیاز کشاورزان و تغذیه آبخوان‌ها و مشروب کردن انهار و مادی های کلان شهر اصفهان، در انتهای مسیر، مهم‌ترین تالاب بین المللی ایران را نیز مشروب می‌کند، تالابی که خشکی آن همه کشور را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
معاون هماهنگی امور عمرانی استانداری اصفهان با اشاره به اینکه با اتمام توزیع آب کشاورزی، جریانی به سمت تالاب گاوخونی رهاسازی شده است، گفت: ذخیره آب سد زاینده رود همزمان با توزیع آب برای کشت تابستانی حدود ۶۲۰ میلیون متر مکعب بود که بخشی از این آب به کشاورزان اختصاص پیدا کرد.
وی گفت: خط قرمز ۲۰۰ میلیون متر مکعبی برای آب آشامیدنی استان در سد زاینده رود تعریف شده است که با رسیدن به این مرحله مجبور به قطع آب شدیم و به علت کمبود منابع آبی نمی‌توان حقابه تالاب گاوخونی را تأمین کرد.
اصفهان جز به آب زنده رود آرام نیست
اصفهان جز به آب زنده رود آرام نیست اما بیش از دو دهه است این رودخانه دائمی فلات مرکزی ایران زیر هجمه سوءمدیریت های مسئولان کشوری خشکانده شده است و بخش مظلوم و بسیار مورد غفلت داستان تأمین نشدن حقابه محیط زیستی است که در نهایت تبعات این دخالت انسانی در خشکاندن مهم‌ترین رود فلات مرکزی ایران دامان همه کشور را خواهد گرفت؛ روزی که شاید مسئولان بالادستی تازه به فکر چاره اندیشی بیافتند که دیگر جز نامیده شدن با عنوان «نوشداروی پس از مرگ سهراب» فایده و تأثیری نه برای مردم و نه محیط زیست نخواهد داشت.
46
کد خبر 1466747منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: زاینده رود محیط زیست کم آبی خشکسالی خبرنگار خبرآنلاین رودخانه زاینده رود فعال محیط زیست جدید بر زاینده رود بارگذاری های جدید ممنوعیت بارگذاری فلات مرکزی ایران حق آبه محیط زیست سد زاینده رود حوضه زاینده رود میلیون مترمکعب مدیریت یکپارچه صنعت و کشاورزی توسعه کشاورزی تالاب گاوخونی شورای عالی آب زاینده رود زاینده رود زاینده رود نه زاینده رود زاینده رود زاینده رود مردم اصفهان بهره برداری نیز نتوانست افزایش یافت ورودی به سد طرح کوهرنگ محیط زیستی وزارت نیرو منابع آبی اجرای طرح حجم ورودی آئین نامه انتقال آب اشاره ای تالاب ها منابع آب زنده رود سال آبی باز هم سال ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۳۵۱۰۸۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ذخیره سد زاینده‌رود به ۳۹۶ میلیون مترمکعب رسید
به گزارش خبرنگار مهر، بررسی آخرین آمار رسمی شرکت مدیریت منابع آب ایران نشان می‌دهد که ذخیره سد مخزنی زاینده‌رود تا ۱۶ اردیبهشت ماه به ۳۹۶ میلیون مترمکعب رسیده است.
در حال حاضر میزان پرشدگی سد زاینده رود ۳۲ درصد اعلام شده است.
براساس آمار شرکت مدیریت منابع آب ایران، ذخیره کنونی سد زاینده‌رود نسبت به مدت مشابه سال قبل ۲۹ درصد کاهش یافته است.
همچنین بنا بر آمار سازمان هواشناسی میانگین بارشها در کوهرنگ سرشاخه اصلی حوضه آبریز زاینده‌رود از ابتدای سال آبی (یکم مهر ۱۴۰۲) تا ۱۶ اردیبهشت ۱۴۰۳، یک‌هزار و ۸۲ میلیمتر اعلام شده و ارتفاع برفی گزارش نشده است.
سد زاینده‌رود به‌عنوان یکی از اصلی‌ترین سدهای مرکز کشور و تأمین‌کننده آب شرب، محیط‌زیست، کشاورزی و صنعت در منطقه مرکزی ایران با ظرفیت افزون بر ۱.۲ میلیارد مترمکعب در سال ۱۳۴۹ بهره‌برداری شد، این سد قوسی شکل در ۱۱۰ کیلومتری غرب اصفهان در شهرستان چادگان قرار دارد.
کد خبر 6097746
امام جمعه بلوک براثر سانحه تصادف درگذشت